انصاف

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم

شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

حافظ

تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد