گاهی آنچه در هنگام ناراحتی از یک زن می شنوی دقیقا عکس منظور حقیقی اوست!

يكشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۵، ۰۱:۴۰ ق.ظ

وقتی یه زن حالش از یه استانداردی بیشتر بد باشه، اصلا و ابدا ازش توقع شنیدن حرف منطقی و حرف حسابی نداشته باشید. روی این حرفهای بی رشته و پخش و پلا و حتی گاها تندشون حساب باز نکنید. باهاش بحث نکنید، بهش راهکار منطقی ندید. اگر ماهیتا زن منطقی ای باشه حالش که خوب بشه خودش می فهمه حرف منطق رو، و اصلا خودش میاد سمت شما و از شما راهکار منطقی رو می خواد. و تایید شما رو جویا می شه. البته! اگر خوب تکیه گاهی براش شده باشید و خوب حامی بودن و محبتتون رو بهش نشون داده باشید.

با یه زن خسته، دل شکسته، و ناراحت هیچوقت بحث نکنید. حرفاشو به دل نگیرید، فقط و فقط، اون لحظات هرچقدر که دوستش دارید و بهش ارادت دارید و براتون رابطه ی پایدار و شیرین داشتن با او اهمیت داره، تحملش کنید و باهاش مدارا کنید، و بهش محبت کنید. با همه ی توانتون، با همه ی قلبتون، چون زن ها خیلی زیرک هستند توی تشخیص این مهم. اینکارو بکنید، حتی اگرخیلی سخت و تلخ ناراحت شده باشه، حتی اگر شمایِ مرد دلتون تاب این تلخی رو نیاره! بدونید ته دلش همونطور لطیف و مهربانه. و بدونید اصلا این ابراز ناراحتی ها گاهی خودش نوعی نیازه به نزدیک شدن شما به او! و بدونید این جاست که می تونید رابطه تون رو تقویت و یا تضعیف کنید. با موضع گیری و شکل رفتارتون با این حالت غیر منطقی ویا این غم و غصه ی خانومتون.

هیچوقت یه زن رو توی این حال بدش تنها نگذارید، تنهایی زن توی این لحظات، در حالیکه شما توی زندگیش هستید، و مردش هستید، ناخواسته تکیه گاه بودن شما رو متزلزل می کنه و زن رو بی پناه می کنه. این تنها گذاشتن ها برای رابطه ی پایدار و شیرین آفت بدی هستن.

هیچوقت خداحافظی یه زن ناراحت و خسته و دلشکسته رو باور نکنید. شاید باورش دشوار باشه برای آقایون، یا به نظرشون غیر منطقی بیاد. ولی این خداحافظی(حتی اگر نابجا باشه) دقیقا یعنی نه خداحافظی! یعنی الان باید ببینم وقت رفتن مانعم میشی یانه!

+ البته اکیدا به خانوما توصیه می کنم از این مدل خداحافظی ها استفاده نکنن.

اگر تلخی های این حالاتشو رو تحمل کنید، بصورت خودکار بعد از یکی دوبار که نمک گیر مرام و مردانگی شما شد، خودش ادب می شه. و دوز غیرقابل تحمل بودنش پایین میاد. و اگر زن زیرک و عاقلی باشه و شما مرد با محبت و تکیه گاه خوبی باشید، خیلی زودتر از اونچه انتظارش رو دارید مثل بهار لطیف و مهربان می شه، همونطوری که دل شما می خواد.

وسط این متن جای این نکته خالیه، که خانوم های عزیز بدونید که این وظیفه ی ماست که با این حال و احوال خاص خودمون به احسن وجه کنار بیایم، و کنترل کنیم این احوال رو. به عبارتی احوال خود را در دست بگیریم نه به دست احوال خود بیفتیم. و کار مردها رو سخت تر نکنیم. این قضیه سوال امتحانی هر دو جنسه...

از ما گفتن بود، شما هم سعی کنید از من بشنوید این نکات رو. و بدونید راهی جز مدیریت روابط خانوادگی مون نداریم، اصلا بخشی از بندگی خدارو کردن در همین مدیریت روابط خانوادگی ماست. شکی درش نیست.

۰ ۰
۹۵/۰۳/۲۳

صحبتِ جانانه

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۰۷:۱۷

بهار ..

دقیقا

و اگر یه زن اون لحظه عصبانیت خودش و زبانش را کنترل کنه بزرگ ترین کار دنیا را کرده...

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۲:۰۲

پاک باخته

دقیقا دقیقا

شوهر بیا اینو بخووووون

شوهرررررررر

من میخوام قهر کنم

زود بیا اینو بخون

+بعضی وقتا دلم میخواد گازت بگیرم

انقد خوشکل مینویسی آجی

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۲:۳۸

عا رف

کم میشه مردها خودبخود این روحیه رو داشته باش

و باید به سختی رفتارشون رو اصلاح کنن

یه جورایی مبارزه با نفس حساب میشه براشون

چون بعضی خانوما دقه ای یه بار ناراحتن

مطلب خیلی خوب توضیح داده بودی

آورین!

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۳:۲۴

مــ. مشرقی

کیه که بفهمه!
جالبه فقط خانوما اومدن کامنت دادن.!

درک کردنِ یه زن کار سختی نیست، فقط مــــــــــرد میخواد!!

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۱۳

المستغاث بک یا صاحب الزمان

سلام مهندس خودش!

حرفات همه حق و درستن ها

میبینمم که همه خواهرهای متاهل دارن به و به و صد آفرین میگن

ولی یه چیزی

یه حرفی جاش خالیه

تفاوت روح زن و مرد راسته

ولی بابا آخه ما بنده ایم

اصل با اینه نه با اینکه یه مرد تکیه گاه باشه

مردونگی مرد مهمه ها تو اون حرفی ندارم

ولی تمااام اتکای زن به مرد غلطه

تو این خیلی حرف دارم

و میدونم زنی که پشتش به مردش گرم باشه وحشتناکه روزگارش

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۳۵

نایب ..

راهکار تون شاهکار بود.!!

ما که بحمدالله روابط مون گل و بلبله.

ولی امیدوارم آقایونی که به این مسأله مبتلا هستند، بیایند و پست شما رو بخونند. چون مخاطب اصلی نوشته شما آقایون هستند.

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۷:۰۲

در حد وسع مون زکاتش را پرداخته ایم .

به ترتیب تاریخ:

اول: شکر بی شکایت ( در لینک های بالای صفحه وبلاگم)

دوم: http://nayebebayan.blog.ir/post/77

سوم: http://nayebebayan.blog.ir/post/78

چهارم: http://nayebebayan.blog.ir/post/98

پست چهارم رمز دار است.

۲۳ خرداد ۹۵ ، ۲۲:۳۵

دانشجوی کلاس اول دبستان

سلام

خیلی سخته برای مردی ( شما بخوانید بچه) که تا حالا هیچ تجربه ای در این زمینه نداره ، خیلی خونسرد و با متانت برخورد کنه و بتونه شرایط را کنترل کنه ( حداقل در اولین تجربه ها)

چه کسی باید اینها را آموزش بده به جوانان؟

ممنون از نکته هاتون که واقعا آموزنده و ارزشمند هستند

" باشد تا رستگار شویم"

۲۷ خرداد ۹۵ ، ۱۳:۳۷

ساقی ...

زنها موجودات خارق العاده ای اند

لایه های پنهان زیاد دارند

بعضیاشون که یه کتابن

۲۷ خرداد ۹۵ ، ۲۱:۳۸

برف دونه

باز من یه چند روز نیومدم اینجا، تو شاهکار کاشتی که :)

عالی بود... هم خود پست، هم نظرات و هم پاسخ به نظرات

اون بخش خداحافظی پستت خیلی مهم بود... اون نکته ی "تنها نذاشتن"زن ها تو اون حال بدشون، خیلی مهم بود... و اصن خود تیتر به تنهایی یه نکته ی مهم بود...

یه نکته ای فقط بگم... شاید یه مرد جوانی که بی تجربه هم هست(مثلا تازه ازدواج کرده) واقعااااا خیلی همسرشو دوس داشته باشه، واااااقعا خیلی آدم مهربونی باشه، واااااقعا خیلی اهل محبت باشه، واااااقعا خیلی تکیه گاه خوبی باشه... ولی باز به این خصلت عجیب غریب زن ها بر می خوره... و نمی دونه باید چجوری مدیریتش کنه...

اینجاست که فک می کنم یادت رفت بگی که گاهی وقتا مردهای جوان ناامید و مستاصل میشن و با خودشون میگن آخه من که کاری نکردم که اون اینننننننننننقد ناراحت شد... اصن چرا هی زود به زود ناراحت میشه... من دیگه باید چیکار کنم؟!... و اینجور سوالات استیصالی!

اینجاست که باید در پاسخ گفت ناراحت شدن های زن ها و یا کم حوصلگی هاشون الزاما دلیل نداره! ینی فک نکنین الزاما شما اشتباه کردید یا مقصر هستید... هر بار که این اتفاق افتاد، قبلش به خودتون یادآوری کنید که شاید من اشتباه خاصی نکردم... شاید اون الان فقط نیاز داره من بهش محبت کنم... همین...! همین! واقعا فقط همین!

اگه این موضوع رو آقایون با خودشون حل کنن، خیلی وقتا اصن اتوماتیک وار خودشون متمایل میشن به سمت محبت کردن به اون خانم... (مگه اینکه واقعا زن مورد علاقه شون نباشه که خب بحثش جداست) اصن گاهی به خودم میگم نکنه خدا این خصوصیت عجیب رو در خانم ها گذاشته تا هر از چند گاهی محبت همسرشون بهشون آپدیت بشه!! منتها مردها چون ذاتا راه حل گرا هستن، اگه بی تجربه باشن، اینجور مواقع فقط دنبال راه حلن... برای پیدا کردن راه حل هم که باید اول، مسئله، ریشه یابی بشه... اون وقته که مرد دائما میگه ینی من اشتباه کردم؟! ینی من مقصرم؟! خب چرا من همیشه اشتباه می کنم؟! چرا من همیشه ناراحتش می کنم؟! نکنه واقعا مرد خوبی نیستم؟!

این سوالا خطرناکن... چون اقتدار مرد رو زیر سوال می برن...

ینی این پدیده ی رایج در خانم ها، اگه توسط آقایون خوب مدیریت نشه، به هر دوشون ضربه های مهلک می زنه... هم زن حس بی پناهی و تنهایی می کنه و هم مرد حس بی عرضه بودن و به درد نخور بودن...

اما اگه خوب مدیریت بشه توسط آقایون، عشق بینشون هر بار شارژ میشه... هم زن مطمئن میشه که همچنان معشوقه (هیچ کس نمی تونه جلوی آبشار محبت و زیبایی و نشاط یک زنیو که حس معشوق بودن داره، بگیره!) و هم مرد به خودش اثبات میشه که مرد خوبیه برا زندگی و داره به مسئولیتش خوب عمل می کنه و حس اقتدار می کنه(هیچ کس نمی تونه جلوی قدرت مدیریت و درایت مردیو بگیره که حس اقتدار می کنه)

۲۷ خرداد ۹۵ ، ۲۱:۴۵

در جواب آقای رنجبر هم یه چیزی بگم

هیچ کس بهتر از خود همسر آدم نمی تونه این چیزا رو به آدم یاد بده

البته مثلا به یه پسر، پدرش هم می تونه چیزای مفیدی یاد بده ها (یا به یه دختر، مادرش هم می تونه یاد بده) ولی خب، باز یه سری چیزا رو فقط تو کارگاه (ینی حالت عملی) میشه یاد گرفت، نه تو کلاس درس!

من پیشنهاد می کنم به دوستان خوبم در فضای مجازی، که به محض متاهل شدن(یا شروع روابط متاهلی) یه وبلاگ خاص بزنن فقط مخصوص تجربیاتشون... نه تنها بقیه که حتی لازم نیس همسرشونم از اون وب باخبر بشه... اینجوری می تونن راحت بنویسن از تجربیاتشون و مثلا بگن فلان روز فلان اتفاق افتاد و من چون بی تجربه بودم، فلان اشتباه رو کردم ولی بعدا فهمیدم باید فلان کارو می کردم. یا مثلا فلان روز فلان اتفاق افتاد و من خیلی معمولی فلان کارو کردم ولی همسرم اینننننقد خوشحال شد که اصن فکرشم نمی کردم. اونجا بود که فهمیدم فلان کار خوشحالش می کنه...

بعد از حدود 20 تا 30 سال ان شاءالله اگه عمری باقی بود، اون وب رو افشا کنن برای خانواده شون و در اختیار فرزندشون بذارن و بگن عزیزم! این تجربیات پدر(مادر)ته تو دوره ای که هم سن و سال خودت بودم و تازه ازدواج کرده بودم با مامانت (بابات)... برو بخونش تا یکم بعضی چیزا رو یاد بگیری و از قبل بدونی و دیگه مث جوونی های من از صفر شروع نکنی! ^____^

۲۸ خرداد ۹۵ ، ۱۱:۵۱

مهدیه ...

آره خب...
دقیقا یه خانم تو ناراحتیش حس همدردی میخواد ... اینکه یکی تاییدش کنه ...
اما از اونجایی که مردها وقتی در اوج ناراحتی به هم میرسن و دقیقا راهکار منطقی میخوان برای مشکلشون، به گمانشون خانم ها هم اینجوری هستن ...
اون وقت یه مسئله به همین سادگی میشه یه معضل بزرگ ... اینا همه برمیگرده به آموزش درست قبل از ازدواج ... با سبک ایرانی-اسلامی ... اما کجا داریم خواهر ...؟؟!!!