صوفی نهاد دام و درِ حُقه باز کرد
شنبه, ۳۱ مرداد ۱۳۹۴، ۰۵:۱۰ ب.ظ
دل اگر برای عشقِ غیرِ خدا تعبیه شده بود، زیادی بزرگ
بود، خدا هم که کار بی حساب کتاب انجام نمیده نعوذ بالله، لابد دل فقط
مُلکــــِ خدا باید باشه.«القلبُ حرم الله امیرالمومنین علی علیه السلام»
ولی خدایا!
اون روزی که از عشق خودت گِل می کردی خاکِ آدم رو، قطعا فکر اینم کرده بودی که اگر یه لحظه یه جلوه اش بدرخشه چی به سر بیننده میاد !
به قول حافظ "صوفی نهاد دام و در حقه باز کرد" آفریدی و از خودت نشانه در دل هر آینه گذاشتی و شهر رو پر کردی از آینه. تصویر به تصویر، آینه به آینه، دنبال عشق، دله که داره به سر می دوه.
تو دام گذاشتی که امتحان کنی، که بدونی کدوم یکی از ما زرشناس تریم، "لنبلوکم ایُّکُم احسَنُ عملا" خواستی بین این همه زرق و برق ببینی کدوم چشم تیز بین تره! بین این همه پروانه ی سرگشته ی نور کی بدنبال منبع اصلیه نور می گرده! کی می فهمه نور ماه از خودش نیست و از خورشیده !
خواستی ببینی کی زرنگ تره؟ السابقون السابقون اولئک المقربون...
امتحان کردی که ببینی کدوم دل منبع فیض شناس تره !و تشنه کردی که ببینی کدوم تشنه آب رو از سراب بهتر تمیز می ده !
کدوم طالبِ جاودانگی سمتِ درختِ ممنوعه نمی ره!
می خوای بدونی کی اعتماد می کنه به تو. به تو که کسی رو از چیزی منع نکردی، مگر اینکه از اون چیز بی نیازش کردی !
تو می خوای امتحان کنی خدا.
یکی اگه پاس نشه دوباره برگذار می کنی امتحانو!
من شیعه م؛ به عدل و حکمت تو ایمان دارم؛ اونقدر با انصاف هستی که درس نخونده رو امتحان نگیری.
خدایا ...
تو با همه ی معلما فرق داری، دلم می خواد دوستت داشته باشه، می خواد حتی عاشقت باشه، می خواد مثل اون قطره ی آبه که وقتی بیافته توی دریا میگه "آب" و بعد راحت می میره و با تو یکی می شه باشه،می خواد؛ اگرچه قدمش رو نداره، اگرچه شعورش قد نمی ده، اگرچه عرصه ی سیمرغ جولانگه مگس نیست، اگرچه دست غیب به سینه ی نامحرم می زنن. اگرچه...
دل می خواد خدا، اون قسمتـــِ ش که امنه، اون قسمتــــِ ش که می دونه گر عشق نباشد به هیچ کار نمی آید دل.
خدایا! این پروانه یِ گیج و سرگردانت رو به سمت منبعِ اصلیِ نور هدایت می کنی لطفاً؟
به خاطر حسین(ع)و به نور این مصباح هدی این پروانه ی سرگردان رو توی این شب تیره و تار، توی این گرداب که حائلِ تشخیص صحیح از غلط شده، هدایتش کن...
با صد هزار جلوه برون آمدی که من
با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
ولی خدایا!
اون روزی که از عشق خودت گِل می کردی خاکِ آدم رو، قطعا فکر اینم کرده بودی که اگر یه لحظه یه جلوه اش بدرخشه چی به سر بیننده میاد !
به قول حافظ "صوفی نهاد دام و در حقه باز کرد" آفریدی و از خودت نشانه در دل هر آینه گذاشتی و شهر رو پر کردی از آینه. تصویر به تصویر، آینه به آینه، دنبال عشق، دله که داره به سر می دوه.
تو دام گذاشتی که امتحان کنی، که بدونی کدوم یکی از ما زرشناس تریم، "لنبلوکم ایُّکُم احسَنُ عملا" خواستی بین این همه زرق و برق ببینی کدوم چشم تیز بین تره! بین این همه پروانه ی سرگشته ی نور کی بدنبال منبع اصلیه نور می گرده! کی می فهمه نور ماه از خودش نیست و از خورشیده !
خواستی ببینی کی زرنگ تره؟ السابقون السابقون اولئک المقربون...
امتحان کردی که ببینی کدوم دل منبع فیض شناس تره !و تشنه کردی که ببینی کدوم تشنه آب رو از سراب بهتر تمیز می ده !
کدوم طالبِ جاودانگی سمتِ درختِ ممنوعه نمی ره!
می خوای بدونی کی اعتماد می کنه به تو. به تو که کسی رو از چیزی منع نکردی، مگر اینکه از اون چیز بی نیازش کردی !
تو می خوای امتحان کنی خدا.
یکی اگه پاس نشه دوباره برگذار می کنی امتحانو!
من شیعه م؛ به عدل و حکمت تو ایمان دارم؛ اونقدر با انصاف هستی که درس نخونده رو امتحان نگیری.
خدایا ...
تو با همه ی معلما فرق داری، دلم می خواد دوستت داشته باشه، می خواد حتی عاشقت باشه، می خواد مثل اون قطره ی آبه که وقتی بیافته توی دریا میگه "آب" و بعد راحت می میره و با تو یکی می شه باشه،می خواد؛ اگرچه قدمش رو نداره، اگرچه شعورش قد نمی ده، اگرچه عرصه ی سیمرغ جولانگه مگس نیست، اگرچه دست غیب به سینه ی نامحرم می زنن. اگرچه...
دل می خواد خدا، اون قسمتـــِ ش که امنه، اون قسمتــــِ ش که می دونه گر عشق نباشد به هیچ کار نمی آید دل.
خدایا! این پروانه یِ گیج و سرگردانت رو به سمت منبعِ اصلیِ نور هدایت می کنی لطفاً؟
به خاطر حسین(ع)و به نور این مصباح هدی این پروانه ی سرگردان رو توی این شب تیره و تار، توی این گرداب که حائلِ تشخیص صحیح از غلط شده، هدایتش کن...
با صد هزار جلوه برون آمدی که من
با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
+
گر با غم عشق سازگار آید دل
بر مرکبــــــ آرزو ســوار آیـد دل
گر دل نبود کجا وطن سازد عشق
ور عشق نباشد به چه کار آید دل
"ابوسعیدابی الخیر"
