نفس حقیر

بعضی از حرفهایی که می زنه آدم چیزی نیست جز تسکین حقارت نفس و حسادتش...

مثلا یکی داره از خودش یا خانواده ش یه تعریفی می کنه بعد شما با احترام تمام و لحن مودبانه بر می داری بهش میفهمونی که این قدرا هم که می گی خبری نیست... 

حقارت نفس و حسادت پشت صدا خفه کن و بوگیر ادب و لحن باکلاس ساسنور میشه و حقیقت زشت پشت حرفت رو یه جورایی تا یه حدی می پوشونه...