استمداد همت

وقت نمی‌کنم خودم باشم، بنویسم، بخوانم، فکر کنم. افتاده ام توی قطاری و حرکتم از قطار است و نه از خودم. من ساکنم، قطار در جریان...

حرکت نکردن من و سرعت بالا و بی ملاحضه ی قطار، برایم گران تمام می شود.

 

چاره چیست خدای من!