منم؛ خلیفه ی تنهایِ رانده از فردوس
يكشنبه, ۷ تیر ۱۳۹۴، ۱۱:۲۹ ب.ظ
تویِ زندگی موقعیتهایی ایجاد می شه که باید خودت، تک و تنها، تصمیمت رو بگیری. همه ی دوستانی که کلی از وقتت رو کنار اونها و برای اونها صرف کردی، کنار می رن. مادر و پدرت حتی کاری برای تو از دستشون بر نمیاد. تنهایِ تنها، از هر کی هم سوال می پرسی به جواب نزدیک نمی شی. مشورت هم گرهی از کارت باز نمی کنه. یه کنکور واقعیه. هرچی بلدی رو باید روی برگه پیاده کنی. چاره ای نیست جز تلاش و تفکر و توکل، و توسل...
- ۹۴/۰۴/۰۷