لا اله الّا انت سبحانک انّی کنت من الظالمین
خدایا!
اون روز که لشکر فرعون بعد از عبور حضرت موسی(ع)و یارانشون از نیل عبور کردند، به نیل رسیدند، و به دنبال موسی(ع)و یارانش به بستر نیل زدند، و نیل سر به هم آورد، و بلعید فرعون رو و لشکر فرعون رو، هرچی فرعون، موسی(ع)رو صدا زد، جوابی نشنید. موسیِ مهربان به داد فرعون نرسید. ولی تو اونجا فرموده بودی که اگر فرعون تو رو صدا زده بود حتما نجاتش می دادی. باید این غرورش رو در مقابل تو می شکست. باید اون تکبرش می شکست در مقابل تو تا شایسته ی دستگیری تو می شُد.نشکست و هلاک شد...
فرعون کسی بود که ملت بزرگی رو به گمراهی کشیده بود. ولی قبول لایکلف الله نفسً الّا وسعها. من هم فرعون مصر خودم هستم. من هم به ملت وجود خودم ستم کردم. و شدم فرعونی که توی نیل داره دست و پا می زنه، و موسی به دادش نرسیده. داره با گردن شکسته تو رو صدا می زنه.
خدایا!
کمک...
تو رو به امام حسن مجتبی(ع)قسم، کمک...
واقعا این ذکر یونسیه چقدر عاشقانه است...
فرعونی که داره تو نیل نفسش دست و پا میزنه(خودمو عرض میکنما اساعه ی ادب نشه یه وقت)