صحبتِ جانانه

+زمان، زمان، یکم آهسته تر بدو...

+ هیچوقت تصوری از امروز نداشتم، دیروز

+همگان درحال طی طریق رشد خودشون هستن. در طی این طریق افزوده و کاسته می‌شه ارزش شون، نمی تونم از تویی که در طی طریق رشدت هستی و به من ظلم مبرهن کردی متنفر بمونم، تو در مسیر خودتی، اقتضای فهم و درک و شرایط وجودی تو اون رفتارها بوده، اگرچه اثر بدی که گذاشت کارت، هنوز هست، ولی من دلیلی برای حمل بار دلخوری از تو بر گرده ی دلم نمی بینم.

+تو چقدر نوشتنی هستی، می ترسم از این روزهایی که بجای نوشتن تو دارم درس میخونم پشیمون بشم.

باید بنویسمت، نوشتنی ترین، عجیب ترین، عجیب ترین و عجیب ترین عشق...