صحبتِ جانانه

دخترم سه ساله شده، دختر سه ساله ها دلبر و شیرین و معصومند. کسی دلش نمی آد یک دختر سه ساله رو حتی دعوا کنه، چه برسه به اینکه بزنه.

حالا البته سه ساله ای که پدرش حسینه و پدربزرگش علی، سه ساله ای که برادرش سجاده و مادر بزرگش زهرا... با همه سه ساله های عالم فرق داره قطعا، یه تداعی نزدیکتری از معصومیت و دلبری داره رفتار و حرکاتش فکر می کنم.

آخه احوال بچه سه ساله به میزان محبت هایی که دیده و طیب بودن سیگنال های دریافتی ش از خانواده ش هم بستگی زیادی داره.

شاکله و فطرتش و ریشه ش هم که دیگه پر واضحه...

این سه ساله ور باید قربانش شد

نه اینکه...

سه ساله ام رو به کنیزی سه ساله ات قبول کن حسین، رد نکن لطفا...