صحبتِ جانانه

ای وای من یکی اصلا تحمل ندارم

خدا رحم کنه :(

اللهم اشف کل مریض...

بچه های طفل معصوم. عزیزدلم. خدا همه شون رو شفا بده.

ولی به نظرم این اصلا دید درستی نیست که بگیم اونا بار گناه پدر و‌مادر و میکشن. به نظرم ربطی نداره. اینکه خدا چه کسی رو چه طور عقوبت میکنه، اون یه چیزیه بین خدا و بنده هاش. به نظرم ما دیدمون به بنده خدا نباید اینطوری باشه. چه بسا هیچ‌کدوم اون بچه هایی که دیدید در پس چنین چیزی اونجا نباشند.

بابت بخش یکی به آخر مونده هم. عالیه که شکر گذار خدا باشیم. اما گفتن از درد همیشه نشان از ناسپاسی نیست. اگر هم دردی داریم و‌ رنجی میکشیم و به درگاه خدا غر میزنیم، خدا خودش مهربونتر از ما به خودمونه. اون ما 

به نظر این ادبیات سرزنشگرانه، در پسش فقط خمودگی میاره.

اون ما رو سرزنش نمیکنه. ماهم باید اون یه خرده ابراز درد و رنج شماتت نکنیم. 

گوشیم مشکل داره، پر از غلط تایپ میشه. لمس بعضی دکمه ها از کار افتادن.

ببین سرزنشگری مذمومه. از شیوه های شیطانه. باعث رسیدن به پوچی میشه.

بعد از خواندن ادعیه، لطافت روحی آدم بالا میره. نشاط پیدا میکنه. پس اون الفاظ بار معنایی سرد و منفی ندارند. ابراز عجز در پیشگاه خدا ارزشمنده. 

اما این مدل سرزنشگرانه به نظرم از اون فاصله داره.

عزیزدلم، خیلی خیلی خداقوت. 

به قول دوستم، مادر شهید محسوب میشید. :*