صحبتِ جانانه

آیت الله میلانی فرموده بودند که شیعه روز بگذره و حرفی با صاحب الامر نداشته باشه زشته...یه درد دلی بکنید لااقل...

جناب آقای صاحب الامر سلام علیکم

من باب درد دل عرض می کنم

با وکیل قرار دادن آیت الله میلانی...

من واقعا دست به دامن شما میشدم اگر میدیدمتون. حالا هم که نمی بینمتون بازم تقاضا دارم دستم رو به دامن خودتون انداخته ببینید. نیازمند کمک ولی الله هستم. یک شرایط پند مجهولی خفنی شده. شما سال کنکور و سالهای بعد می دیدین من با مسایل دشوار ریاضیات و فیزیک و مدار و الترونیک چقدر عمیق و دقیق دست به یقه بودم و چقدر خوب تلاش می کردم و حل می کردم. انتگرال بود مشتق بود هرچیز خفنی بود حل می کردم.

ولی مسایل زندگی و بندگی و ... خودتون میبینید و میدونید. من باب درددل کلیات رو میگم فقط به جزییات بیاید نگاه کنید از آه روی قلب که اشک میشه به جزییات نظاره بفرمایید...

ناتوان از حل این مساله ی پیچیده به استغاثه روی آورده ام، با توان محدود و بضاعت مزجات

به یاد شما می آوردم رودخانه ی جنوبی و دریای مواج را و نامه های جمعه غروب...

به یاد شما می آوردم

جسارت تلقی نشود

از اضطرار است این

به یاد شما می آورم مقاومت با توان و بضاعت کم خودم را در مقابل همان موج هایی که میدانستید و می دیدید..

همان موج هایی که حالا زندگی کسانی را با خود برده به تاراج که دیوار به دیوار خانه ی عمر من خانه دارند..

موجی که آنها را برده میوه ی جان و دل مرا نبرد

جناب آقای ایت الله میلانی این هم درد دل

در آن دنیا دست به دعا برای ما بشوید که مبادا بخاطر نقصان دستخط مان معلق و معطل بماند و دلمان خونین بشود...