صحبتِ جانانه

یکی از پرده های میانی:

دختری که در کشوری اسلامی، که حکومتش به برکت اسلام و وجود مبارک و آگاه ولی الله امنیت دارد؛ حجابش را بر می دارد، و به خود نمایی و آراستن خود در هر آنجا که نباید می پردازد. به ضربِ رسانه، بی آنکه بداند اینکه در رگ و ریشه ی جانش میل به بی حجابی و خود نمایی میان نامحرمان را جریان داده همان شیطان تجسم یافته ایست که سوگند خورده که اغوایش کند.

پرده ی بعدی:

دختر مسلمان فلسطینی، جمعه ی خشم، بیت المقدس. مقاومت می کند که حجاب از سرش بر ندارند، به ضربِ گلوله. که تنش هدفِ تیرهایِ مستقیم سگ های نگهبانِ شیطانِ بزرگ قرار می گیرد.

پرده ای که سزاوارست پرده ی بعد باشد:

دختران مسلمانی که حجاب از دست رفته ی شان را در عافیت، باز بر می دارند. مبادا که بعدا روزی بفهمند این میل به بی حجابی، نشئه ی دلشان نبوده و مکر شیطان بوده.

خدا را چه دیده ای! شاید این گلوله ها که به تن او نشسته، در آن سرِ دنیا؛ اثرِ پروانه ایِ بی حجابیِ بعضی ها باشد در این سر دنیا.

+خیلی نامردن، خیلی...

کاش بعضیا بفهمن این دشمنی ها رو. چه اون بعضیهایی که در بهترین حالت سرشون رو مثل کبک زیر برف کردن؛ چه اون بعضیهایی که لایعقلون هستند و به سبب جهل و رفاقتشون و میلشون به جریان باطل ختم الله علی قلوبهم و علی سمعهم و علی ابصارهم شده وصف حالشون. حیف که دل وارونه ظرفِ معرفت و حق پذیری نمی تونه بشه.

+چه کنم؟:(