عشقت رشد به فریاد

ده سال دیگر، که تو دختری جوان و رعنا شده ای و من هرچه داشته ام از عشق پ عقل پ ترفند و تحمل و هرانچه تربیت باشد، به تو داده ام، انتخاب تو چه خواهد بود!

دنیای بی رحم و زمانه ی دشواریست...

نمی دانم تو در عالم چه نقشی خواهی داشت

ولی من الحاح در حد شور و شعور خودم کرده بودم که حالا که حسین حد توست، زینب گونه عاشق ترین حسین باشی.

عشق می تواند تو را هدایت کند

اگر چادر و حجاب من( شایان ذکر است که خرقه پوشی من از غایت دینداری نیست، بلکه جامه ای بر سر صد عیب نهان می پوشم) یکی از مصادیق ظاهری در مسیر هدایت بودنم بوده باشد باید بگویم عشق مرا هدایت کرد. عشق مرا مصون مگه داشت، عشق مرا پاک نگه داشت...

عآخدا عاشقت کند طفل معصوم من..

نه که به رنج کشیدنت راضی باشم.

نه...

عشق در مسیر نگهت میدارد، عشق تنها نوسان‌نامیرای بر خط نگهدارنده ی موتور حرکت ماست. رنج دارد، اشک دارد، شوق و بیم و امید دارد، سخت است و شیرین..

 

برایه از خدا عشقی عالی و متعالی میخواهم، عشقی زمینی و اسمانی، عشقی ماندگار و بی حسرت و سرشار از رشد در عافیت و سلامتی و خوبی و خوشی، عشقی که مادر برای فرزند میخواهد اگر از الگوی طبیعت جهان پیروی نکند عیب ندارد، ارزو برجوانان عیب نیست، خلاصه اینکه مادر باشند...گ